Azymüth is een Braziliaanse jazz-funk groep die in 1973 werd opgericht door José Roberto Bertrami ( keyboards ), Alex Malheiros ( bas en gitaar ) en Ivan Conti

( drums en percussie ).  Ze komen uit de Braziliaanse hoofdstad Rio De Janeiro, dus je verwacht wel wat samba en bossa-nova geluiden. Ja, dat klopt, maar het ging veel verder. Sommigen noemen ze eerder jazz-fusion georiënteerd. Vanaf 1979 tot 1988 brachten ze veel albums uit voor Milestone Records en hun bekendste hit was Jazz Carnival uit 1979. Nou ja, een hit ?  Allicht niet in Europa, want Europa was niet klaar voor dit soort muziek.  Het nummer ' Jazz Carnival ' kwam uit het voortreffelijk album ' Light As A Feather ', ook een nummer waar ooit Flora Purim een hit mee scoorde en daardoor belandde in de American Billboard Charts. 

In  de beginjaren 90 schakelde de band over naar ' Far Out Recordings ' een Engels platenlabel, expliciet voor Braziliaanse muziek en daar zijn ze nu tot op heden nog steeds contractueel.  Azymüth is ook betrokken geweest bij het produceren van tal van artiesten, waaronder Sabrina Malheiros, de dochter van Alex Malheiros.

Hij produceerde het album ' Equilibria ' voor zijn dochter in 2015. Met succes ! En ook voor de dochter Sabrina ging het helemaal voor de wind, want ze ontmoette de instrumentalist Daniël Maunick, de broer van de nu toch wel overbekende Jean-Paul ' Bluey ' Maunick van de band Incognito. Sabrina en Paul zijn al jaren een koppel en Daniël is nu haar vaste producer.  Azymüth bestempeld hun muziek zelf als ' Samba Doido ' wat zoveel betekent als ' Crazy Samba '.  De band Azymüth is niet meer kapot te krijgen na 28 albums in 50 jaar tijd.  Maar iedereen wordt ouder en de oprichter ' José Bertrami ' stierf op 8 juli 2012 op 66-jarige leeftijd. De keyboardplayer werd vervangen door ' Kiko Continentino ', een gedreven multi-instrumentalist die ooit ook al meewerkte met artiesten als ' Marcos Valle '. En op 17 april 2023 werd gemeld dat drummer ' Ivan Conti ' onverwachts kwam te overlijden op de leeftijd van 76 jaar.  Ivan Conti speelde ooit mee op albums van Gal Costa, Milton Nascimento, Roberto Carlos en Jorge Ben. Het was zeker geen onbekende en ze noemde hem ' Mamao ' . Alex Malheiros noemde hem zelfs zijn broer. 

Het overlijden van ' Ivan Conti ' kwam ongepast, want de band had hun tour voor het 50- jarig bestaan al ingepland. Wie neemt de beslissing ?  Tja, niet eigenaardig het enige overblijvende lid ' Alex Malheiros ' die besloot om toch die tour door te laten gaan, maar dan in herdenking van hun ' Mamao ' Ivan Conti. Op de valreep moest de drummer nu ook vervangen worden en Alex en Kiko kozen voor Renato Massa. Euhh ??? Wie is Renato Massa ? Renato is al 35 jaar drummer en heeft gewerkt met Milton Nascimento, Gal Costa, Jorge Ben, en Marcos Valle en Ed Motta. Kortom een gezellige familie die vrijwel veel samenspelen en die mekaars nummers vrijwel vlekkeloos naspelen. Je hebt het of je hebt het niet. Brazilië is een groot land maar heeft een interne familie en iedereen kent iedereen. 

Op 10 juni 2023 waren ze te gast in de N9 te Eeklo om daar hun tour na Groningen te beginnen. Eigenaardig dat ze steden en plaatsen selecteren die niet zo voor de hand liggen, maar ja, wie kent dan ook de band ' Azymüth ' ? Brazilianen mag je zeker niet onderschatten, ze zijn top en overwegen waar ze gaan spelen. Niet in Utrecht of Amsterdam, nou ja dan doe we Groningen. Voor BelgIê, nou ja doe maar Eeklo, een godvergeten plaats in Belgïe, maar zeker niet de AB in Brussel. 

Daar zit een tactiek achter. Azymüth denkt, ik ga niet teveel betalen, want ik moet er nog iets aan over houden, want elke zaal moet ook betaald worden. 

Nu nog even terug blikken op het concert in N9 te Eeklo. Het concert begon omstreeks 8.45 u maar na exact 3 minuten ging het keyboard van Kiko Continentino tegen de grond. Het kwam op zijn benen terecht, maar sympathiek als hij is bleef hij even verder spelen. De schaar waar het keyboard op stond had het begeven. Kapot !

De crew was snel ter plaatse en verving de schaar. En Alex zei : ' Shit can happen '. En na 5 minuten begonnen ze opnieuw. Meer dan anderhalf uur hebben ze alles gegeven wat ik ook verwachtte van hen.  Intermezzo's, drumsolo's, cowbells en diverse percussie-instrumenten kwamen tevoorschijn uit het niets.

Kortom, een concert in een gezellige sfeer, compact, gezellig en een topact. AZYMUTH. Ze touren nog steeds. Bekijk hun calender eens ?. Want ik denk dat dit hun laatste missie zal zijn.  Een onbekende band met zoveel allure. 

Hieronder een paar voorbeelden.